Miguel de Unamuno: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
*pensisto, flagreto inter du eternoj da tenebro, tiam nenio estas pli abomena ol [[konscio]].
*Kaj la raciismanoj klopodas konvinki la homon, ke estas motivoj por vivi kaj ke estas konsola esti naskita, kvankam estos tempo, kiam fine de pluraj dekoj, centoj, aŭ milionoj da jarcentoj, ĉia homa konscio estos malaperinta. Kaj tiuj motivoj vivi kaj labori, tio kion kelkaj nomas humanismo, estas miraklo de emocia kripleco.
*De tiu amo aŭ [[kompato]] al vi mem, de tiu ega malespero pro
*Ĉu mi ja vere rekomencu paroli al vi pri la tuta vanteco de civilizo, de scienco, de arto, de bono, de vero, de justeco… de ĉiuj tiuj belaj konceptoj, se fine de ĉio ĉi, post kvar tagoj aŭ post kvar milionoj da jarcentoj – tio egalas – ne plu ekzistos homa konscio por ricevi kulturon, sciencon, arton, bonon, veron, justecon kaj ĉion ceteran ?
*Unuopuleco ne estas apartaĵa sed estaĵuniversala.
|